دی‌بوراید‌ منیزیم(MgB2)

در اوایل سال 2001 گروه آکیمیتسو[1] در ژاپن کشف کردند که همگذاری کردن ترکیب دی‌بوراید منیزیم مدت‌ها پیش از این غیر قابل درک بوده، ابررسانای 40 درجه کلوین است. پس از آن کشف، مرکز تحقیقات فناوری فوق پیشرفته امریکا[2] شروع به ساخت سیمی از این ترکیب کرده به طوری که بالاترین راندمان و کم‌ترین هزینه را داشته باشد. این مواد اساسا در دماهای کمتر از 25 درجه کلوین به کار می‌روند. بالاتر از حدود 25 کلوین نه چگالی جریان و نه مانع میدان بحرانی بالایی در استفاده از MgB₂  وجود دارد. این سیم می‌تواند یک رقیب واقعی برای سیم‌های مبتنی برLTS یا BSCCO که در کاربردهای دما پایین(25 کلوین) استفاده می‌شود شود. خصوصیت دیگر آن اینکه حالت گذرا نسبتا تند به نظر می‌رسد که بیشتر شبیه LTS است تا HTS. بنابراین ویژگی‌های برجسته و حالت ماندگار در مگنت‌ها، MgB₂ را پتانسیلی برای ساخت مگنت‌ ابررسانا درNMR یا MRI  امکانپذیر ساخت. یکی دیگر از خصوصیات MgB₂ این است که هزینه‌ی مواد خام هر دو آنها یعنی بور(B)و منیزیم(Mg) پایین هستند و انتظار می‌رود ابررسانا تجاری چندین بار کمتر از ابررسانای بر پایه نیبیوم[3] باشد. مرکز تحقیقات فناوری فوق پیشرفته امریکا فرآیند CTFF[4]برای ساخت پودر بر مبنای متالوژی (روش متالوژی پودر) سیم ابررسانای دی‌بوراید‌ منیزیم توسعه و به ثبت رسانیده.

---

[1] Akimitsu

[2] Hyper Tech Research (USA)

[3] Nb-based

[4] Continuous Tube Forming and Filling