خلاصه‌ای از روند پیشرفت تولید سیم‌ها و کابل‌های ابررسانا در جهان

         در سال 2000 از یک قطعه 120 متری کابل ابررسانا برای انتقال توان در میشیگان استفاده شد. در ماه مه سال 2001، صد و پنجاه هزار نفر از اهالی کپنهاک دانمارک جریان برق را از راه کابلهای HTS دریافت کردند. کابلی که البته فقط سی متر طول داشت.

 شرکت امریکن سوپرکانداکتور[1] (AMSC) پیشتاز تولید صنعتی سیمهای ابررسانا است و در سال 2008 نمونه صنعتی سیمهای نسل دوم موسوم به پوشش دار[2] را وارد بازار کرده است. در سال 2005 این شرکت 3 قرارداد به ارزش 3/1 میلیون دلار با مراکز دولتی آمریکا و از جمله پنتاگون برای توسعه کاربردهای ابررسانایی بست. در اوایل سال 2008 پروژه کابل ابررسانای 600 متری نسل دوم بوسیله AMSC آمریکا، نگزانس[3] و ایرلیکوئید[4] فرانسه برای شرکت برق LIPA تست شد که میتواند در ولتاژ 138 کیلو ولت 574 مگاوات برق را برای300 هزار خانه فراهم سازد.

 اول اکتبر 2008 نیز محموله سیم نسل دوم به طول 17 کیلومتر برای پروژه HYDRA بارگیری شد. پروژه HYDRA به ارزش 39 میلیون دلار برای ساخت و توسعه کاربرد کابلها و محدودسازهای ابررسانایی در شبکه توزیع نیویورک تعریف شده تا علاوه بر افزایش 10 برابری ظرفیت انتقال برق، از آسیبهای ناشی از افزایش سطح اتصال کوتاه دوری شود. سیمهای ساخته شده برای تولید کابل به آلمان ارسال شده تا بعد از ساخت کابل، برای تست درآزمایشگاه ملی ORNL و نصب در نیویورک در سال 2010 به آمریکا بازگردد. در سال 2008 قیمت سیمهای ابررسانای نسل دوم 400 دلار به ازای هر کیلو آمپر متر بوده که تلاش برای کاهش قیمت تا 50 دلار بر کیلوآمپر متر یعنی قیمت سیمهای مسی ادامه دارد تا با توجه به حجم بسیار کمتر آنها کاملا اقتصادی شود.

---

[1] American Superconductor

[2] Coated Conductor

[3] Nexans

[4] Air Liquide

 از سال 2003 ژاپن نیز یک پروژه ملی 5 ساله برای ساخت و بهبود خواص سیمهای ابررسانای نسل دوم آغاز کرده است. شرکتهای فوجیکورا[1] ، SRL، سومیتومو[2] ، SWCC و چوبو[3] نیز از جمله شرکتهای ژاپنی فعال در زمینه ساخت سیمهای ابررسانا هستند که دانشمند ژاپنی شیوهارا[4] نقش کلیدی در این پروژه‌ها دارد.

 در اروپا از سال 2004 یک پروژه 3 ساله برای ساخت صنعتی کابل ابررسانای نسل دوم در شرکت نگزانس و با حمایت کمیسیون اروپا تعریف شده است. در پروژه شرکتها و موسساتی از کشور‌های اروپایی از جمله EON آلمان، CSIC اسپانیا، دانشگاه تامپر فنلاند، ایرلیکوئید فرانسه و موسسه مهندسی برق براتیسلاوای اسلواکی همکاری دارند. برای اولین بار در جنوب اروپا سال 2007 پروژه ای به ارزش 500 هزار یورو در موسسه علم مواد بارسلونای اسپانیا برای ساخت کابل ابررسانا تعریف شده است که تا سال 2010 به بهره برداری می‌رسد.

 مکزیک نیز که با مشکلات ناشی از افزایش جمعیت شهر مکزیکوسیتی تا 45 میلیون نفر در سال 2025 مواجه است، برای نخستین بار در آمریکای جنوبی سال 2003 کابل 23 کیلوولت ابررسانا را با همکاری موسسه صنعتی کابل روسیه آزمایش کرد.

در فوریه 2011 سومیتومو الکتریک تولید انبوه سیم ابررسانای دما-بالا DI-BSCCO مبتنی بر بیسموت[1]که دارای جریان بحرانی 200 آمپر شروع به برسی کرده است. ساخت سیستم تولید انبوه این سیم تا اتمام بهار 2011 برنامه ریزی شده است

---

[1] bismuth-based

---

[1] Fujikura

[2] Sumitomo

[3] Chubu

[4] Shiohara