در صنعت مخابرات قبل از هر چیز ابررساناها در اسیلاتورها و موجبرهای مایکروویو[1] به صورت فیلمهایی که سطح داخلی موجبرها را میپوشانند و تلفات را کاهش دهند استفاده میگردد. در سال ١٩٩٥ اولین آنتن ابررسانا در آزمایشگاه ملی Oak Ridge ساخته شد. همانطور که میبینیم نسبت به سایر محصولات ابررسانایی، آنتن ها چند سالی است که به میان آمدهاند.
یکی از مهمترین پارامترها در آنتن بهرهوری است. که از دو جهت آنتنهای ابررسانا به ما کمک میکنند. اولا" تلفات اهمی را تقریبا" از بین میبرد، ثانیا" طول خطوط انتقال را نیز کاهش میدهد. جالب است بدانیم سالانه حدود %١٥تولیدات برق به دلیل تلفات حرارتی ناشی از مقاومت اهمیک از بین میروند.
درحقیقت در آنتنهای ابررسانایی به طور موثرتری به بهرهای نزدیک %١٠٠میرسیم. این آنتنها دارای شدت تشعشع بالاتری نیز میباشند. در ایران این آنتنها فعلا کاربردی نداشته و مرکز یا شرکتی روی این محصولات کار نمیکنند که از دلایل آن میتوان به جدید بودن این تکنولوژی اشاره نمود.
اتصال جوزفسون برای ساخت گیرندهها و فرستندههای فونونی با فرکانسهای بسیار بالا نیز قابل استفاده هستند. فرکانس کار تجهیزات مخابراتی ابرررسانا با حداقل تلفات میتواند تا صدها گیگاهرتز و حتی محدوده تراهرتز برسد که قابل مقایسه با فرستندهها و گیرندههای متداول نیست. علاوه بر فرستندهها و گیرندههای فونونی، آشکارسازهای میکروویو نیز با ابررساناها ساخته شدهاند که قادرند٣ /٠ پیکووات را با فرکانس ٧٠ گیگاهرتز تشخیص دهند. ابررساناها براس ساخت فیلتر مایکروویو در ایستگاه تلفنهای موبایل نیز استفاده می شود.