دو نمونه صنعتی ابررساناهای دما پایین، Nb-Ti و Nb3Sn هستند. اگرچه دمای بحرانی آنها به ترتیب9 و18 کلوین هستند، که برای بیشتر کاربردهایشان باید در دمای زیر 5 کلوین کار کنند، که این اغلب نیازمند سرماسازهای گران قیمت است که از نظر اقتصادی به صرفه نیست. اما، مواد ابررسانای دما بالا سرامیکی جدید نیازمند خنک سازی کمتری هستند و میتوانند در دماهای بیشتر از 77 کلوین برای کاربردهای با میدان کوچک و 30 تا 40 کلوین برای کاربردهایی با میدان مغناطیسی بزرگ که دمای تعادل نیتروژن مایع در فشار اتمسفر است کار کنند.
تمامی ابررساناها باید در محدودهی مشخصی از سه پارامپر بحرانی وابسته بهم، چگالی جریان و دمای کار و میدان مغناطیسی همانطور که در شکل زیر نشان داده شده است کار کنند. به ماکزیمم دمایی که مواد ابررسانا در آن خاصیت مقاومت صفر را دارد دمای بحرانی گویند(Tc). حد بالایی در ظرفیت هدایت جریانش را چگالی جریان بحرانی مینامند(Jc) و میدان مغناطیسی بحرانی(Hc)ماکزیمم میدانی است که ابررسانایی در آن برقرار است. در صورتی که یکی از شرایط بالا برقرار نباشد ابررسانا به حالت نرمال باز میگردد(مقاومتی). بعد از کشف آنها در 1986، مواد HTS شروع به کاربردهایی در نمونه نخستین موتورها و ژنراتورها، خطوط انتقال کابلی فشار قوی، ترانسفورماتورها، محدودکنندههای خطا و قطارهای مغاطیسی داشتن. پرکاربردترین ابررساناهای HTS عبارتند از:BSCCO-2212 ، BSCCO-2223 ، YBCO-123 و MgB2 اینها توسط تکنیکهای مختلفی ساخته میشوند. که در ادامه توضیحاتی راجع به هریک آورده شده است.