بر اثر پدیده مایسنر، ابررسانا میدان مغناطیسی را عبور نمیدهد و یک عنصر مغناطیسی می تواند روی ابررسانا معلق بماند. از این خاصیت در ساخت قطارهای شناور مغناطیسی موسوم به MAGLEV استفاده شده است. کویل ابررسانا در داخل قطار قرار میگیرد و ریلهای دو طرف قطار به تناوب مغناطیسی و دارای قطبهای مخالف میباشند. قطار با توجه به خاصیت شناوری، بدون هرگونه اصطکاک و برخورد با ریل، در اثر تقابل قطبهای آهنربایی با سرعت زیادی به حرکت در میآید. اولین قطار مغناطیسی در سوم آوریل١٩٩٧ در ژاپن با نام قطار یامایاشی راهاندازی شد. این قطار سرعت قابل توجه٥١٠ کیلومتر در ساعت را داشت و به جای استفاده از چرخ در آن از میدان مغناطیسی استفاده شده بود. قطار سریعالسیر دیگری که ژاپنیها در سال ٢٠٠٠ میلادی ساختند با سرعت ٥٨١ کیلومتر بر ساعت حرکت میکرد. در چین نیز قطار MAGLEV در سال ٢٠٠٠ به بهره برداری رسید. در آمریکا پروژههایی برای ساخت قطار مغناطیسی در مناطقی مانند آتلانتا، فلوریدا و ویرجینیا طراحی شده است.