ابررسانایی superconductivity

امام على‌علیه‏‌السلام: سرآمد فضیلت‌ها، دانش است؛ نقطه پایان فضیلت‌ها دانش است.

ابررسانایی superconductivity

امام على‌علیه‏‌السلام: سرآمد فضیلت‌ها، دانش است؛ نقطه پایان فضیلت‌ها دانش است.

ذخیره سازهای مغناطیسی انرژی SMES

      در سیستم قدرت بین قدرتهای الکتریکی تولیدی و مصرفی تعادل لحظه ای برقرار است و هیچ‌گونه ذخیره انرژی در آن صورت نمی‌گیرد. بنابراین تولید شبکه ناچار به تبعیت از منحنی مصرف است که غیر اقتصادی می‌باشد. ابرسانای ذخیره کننده مغناطیسی انرژی وسیله‌ای است که برای ذخیره کردن انرژی، بهبود پایداری سیستم قدرت  و کم‌کردن نوسانات قابل استفاده می‌باشد. این انرژی توسط میدان مغناطیسی که توسط جریان مستقیم ایجاد می‌شود ذخیره می‌شود. ابرسانای ذخیره‌ کننده مغناطیسی انرژی هزاران بار قابلیت شارژ و دشارژ دارد بدون اینکه تغییری در خواص مغناطیسی آن ایجاد شود. ویژگی ابررسانایی سیم پیچ نیز موجب می‌شود که راندمان رفت و برگشت فرایند ذخیره انرژی بسیار بالا و در حدود % 95 باشد. اولین نظریه‌ها در مورد این سیستم در سال 1969 توسط فریه[1] مطرح شد. وی طرح ساخت سیم پیچ مارپیچی بزرگی را ارائه کرد که توانایی ذخیره انرژی روزانه برای تمامی فرانسه را داشت اما به خاطر هزینه ساخت بسیار زیاد آن پیگیری نشد. در سال 1971 تحقیقات در آمریکا در دانشگاه ویسکانسین[2] برای فهمیدن بحثهای بنیادی اثر متقابل بین انرژی ذخیره شده و سیستم‌های چند فاز به ساخت اولین دستگاه انجامید. شرکت هیتاچی در سال 1986 یک دستگاه SMESبه ظرفیت 5 مگاژول را آزمایش کرد. در سال 1989 شرکتهای چوبو و هیتاچی ذخیره ساز مغناطیسی انرژی ساختند. در سال 1995 ذخیره ساز مغناطیسی انرژی به وسیله زیمنس ساخته شد. در سال 1998 نیز ذخیره ساز 360 مگاژول توسط شرکت ایستک[3] در ژاپن ساخته شد. از سال 2004  یک برنامه 10 ساله برای ساخت ذخیره ساز مغناطیسی با ابررسانای دما بالا در کره جنوبی آغاز شده است.


[1] Ferrier

[2] Wiscansin

[3] ISTEC

ادامه مطلب ...